Welke methodes voor het verdelen van de kosten ?

Volgens het type element waarvan het verbruik moet worden opgenomen (koud water, sanitair warm water, verwarming…), bestaan er verschillende meetmethodes. Overzicht :

Koud waterverbruik

In veel oude gebouwen wordt het leidingwater (het zogenaamde “stadswater”) gemeten aan de ingang van het pand via een hoofdmeter en wordt dit aan de beheerder van het pand gefactureerd. Deze zal dan deze factuur verdelen tussen de verschillende bewoners van het pand, meestal aan de hand van kleine meters, de zogenaamde “secundaire meters”, die aan de ingang van elk appartement geplaatst worden.

Verbruik van sanitair warm water

Op dezelfde wijze, wanneer de woningen niet uitgerust zijn met individuele toestellen voor de productie van sanitair warm water (SWW) (boilers), wordt dit SWW centraal geproduceerd en vervolgens in het pand verdeeld. De verdeling van het verbruik gebeurt met behulp van secundaire meters van hetzelfde type als wat gebruikt wordt voor koud water, maar aangepast aan temperaturen tot 90°C.

Verbruik van warmte voor verwarming

De verdeling van deze kosten kan gebeuren zonder warmtekostenverdeler (de kosten van de verwarming worden dan verdeeld tussen de bewoners conform de traditionele in het pand toepasbare regels zoals quotiteiten of de oppervlakte), of met individuele warmtekostenverdelers (de warmtekosten kunnen dan over meerdere plaatsen verdeeld worden: de energie- of brandstofkosten, en de andere kosten met betrekking tot de verwarming, zoals reparaties en onderhoud).

Er worden twee types warmtekostenverdelers gebruikt voor de verdeling van de warmtekosten :

• De “warmtekostenverdelers”, ook caloriemeters genoemd, geplaatst op elke radiator. Dit is de meest gebruikte voorziening.
• De warmtemeters, ook thermische-energiemeters genoemd, die exact de hoeveelheid energie verrekenen die door elke woning gebruikt wordt.